Lize Spit (1988) groeide op in Viersel, in de Antwerpse Kempen, en woont sinds 2005 in Brussel. In 2016 verscheen haar debuutroman Het smelt, waarvan meer dan 250.000 exemplaren werden verkocht. Er volgden vertalingen in zestien landen en een verfilming, die in het voorjaar van 2023 werd uitgebracht. Het boek won de Bronzen Uil, de Boekhandelsprijs, de Hebban Debuutprijs, de Lucy B. en C.W. van der Hoogt-prijs, werd NRC Boek van het Jaar en haalde de shortlist van de Libris Literatuur Prijs en de Premio Strega Europeo. Haar tweede – volgens NRC ‘onweglegbare’ – roman verscheen in december 2020: Ik ben er niet. In 2023 had ze de eer om het boekenweekgeschenk te schrijven: De Eerlijke vinder werd in een oplage van 550.000 gedrukt en jubelend door de pers onthaald. Lize is gastdocent creatief schrijven aan het RITCS en ze is columnist bij dagblad De Morgen.

Eind 2021 krijgt Lize Spit te horen dat haar moeder ongeneeslijk ziek is. In de twee jaar die volgen probeert Spit zich staande te houden door op te schrijven wat er gebeurt met haar moeder en haarzelf. Om vat te krijgen op wat komen gaat, moet ze terugkijken. Op haar jeugd, de soms moeilijke band met haar moeder en de nog altijd ingewikkelde relatie die ze onderhoudt met haar eigen lichaam. Hoe beleef je zo’n groot afscheid in een lichaam dat altijd alles heeft leren onderdrukken?

Autobiografie van mijn lichaam is een aangrijpend, confronterend, maar ook liefdevol onderzoek van een dochter die niet alleen haar moeder probeert te begrijpen, maar ook zichzelf.